دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد، روز دوشنبه ۲۴ مهر/میزان با نشر گزارشی گفته‌است که برای حمایت از ۱۱۴ هزار تنی که زمین‌لرزه‌های پسین در هرات به آنان آسیب‌زده‌است یا آن‌ها را در معرض تهدیدهای جدی قرار داده‌است؛ به کمکی «۹۳» میلیون دالری نیاز دارد. اعلامیه‌ی این نهاد در حالی منتشر می‌شود که هرات در چند روز گذشته بار دگر گواه زمین‌لرزه‌های پی‌هم بوده‌است، زمین‌لرزه‌هایی که در پی زلزله‌ای به‌قدرت ۶.۵ ریشتر بار دگر هرات و نواحی آن را به‌لرزه درآورده‌است. براساس این گزارش این نهاد، تاکنون فقط ۱۵ میلیون دالر برای کمک به آسیب‌دیدگان این روی‌داد جمع‌آوری شده‌است؛ عددی که فقط کسر کوچکی از کمک مورد نیاز برای این آسیب‌دیدگان می‌باشد. در این گزارش هم‌چنین یادآوری شده‌است که فصل سرما در حال فرا رسیدن است و این کمک‌ها باید به‌گونه‌ی فوری و بی‌درنگ به مردم هرات برساند تا سرما نیز به عمیق این فاجعه‌ی بشری، نیفزاید. شمار زیادی از کسانی‌که در اثر زمین‌لرزه‌های چند روز گذشته در هرات خانه‌های‌شان را از دست داده‌اند، در فضای باز و یا خیمه‌ها زندگی می‌کنند و با سردی روبه‌فزونی هوا، احتمال گرفتاری آن‌عده به بیماری‌ها سهمگین نیز وجود دارد. مضاف بر این‌که براساس گزارش اوچا، در کنار کمک‌های نقدی و مربوط به مسکن، این آسیب‌دیدگان به دگر کمک‌های اساسی و اولیه، هم‌چون آب آشامیدنی، پوشاک، غذا و مراقبت‌های بی‌درنگ بهداشتی نیز نیاز دارند.
این‌که چگونه و چطور یک فاجعه، تبدیل به امری عادیو روزمره و پیش پا افتاده مي‌شود، حکایت بلندی دارد. اما به‌صورت مفید و مختصر می‌توان در مورد هرات و کمک‌های محدود جامعه‌ی جهانی به آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه‌های این استان/ولایت گفت که مهم‌ترین دلیل این قصور و بی‌میلی به رسیدگی برای این آسیب‌دیدگان، پایان بازی سیاسی‌ای است که بیست‌سال برای امریکا و متحدانش، حربه‌ی برای استفاده‌های گونه‌گون از خاک این کشور بود. استفاده‌های که دگر تاریخ آن‌ها گذشته‌است و به همین دلیل، تفاوت جدی‌ای وجود دارد میان کمک‌های که در بیست‌سال گذشته و به‌صورت مداوم به افغانستان می‌ٰرسیدند تا اوضاع ام‌روز که حتا در چنین بحران واقعی و عمیق وملموسی نیز، کمک‌کنندگان این کشور میلی به افزایش کمک‌های خود و رساندن آن به – دست‌کم- حدی مورد نیاز ندارند.
نه‌تنها هرات، که کلیتی به‌اسم افغانستان، مدتی‌ست که در حاشیه‌ی مسئله‌های جهان قرار گرفته‌است و چشمان نگران فرشته‌ی تاریخ، بیش‌تر از آن‌که به بی‌سرپناهی زلزله‌زدگان در هرات نیم‌نگاهی بیندازد، به جنگ حماس و اسرائیل و از آن پیش‌تر به درگیری روسیه و اکراین خیره شده‌است.
تلویزیون دیار از سوی شماری‌از «خبرنگاران در تبعید» افغانستان پایه‌گذاری شده‌است. این‌رسانه هم‌اکنون روی پا‌ی‌گاه‌های دیجیتال، روی‌دادهای افغانستان و جهان را به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی روایت می‌کند و در نظر دارد تا به‌زودی پخش زنده‌ی اینترنتی و ماهواره‌ای اش را نیز آغاز کند.