یکی از کارمندان داکتران بی‌مرز در پاکستان با مهاجری از افغانستان تماس گرفت و از او پرسید چرا طبق برنامه‌ی منظم، به داکتر مراجعه نمی‌کند. مرد مهاجر در پاسخ گفت: «نمی‌توانم به مرکز صحی بیایم، اگر مرا ببینند، بازداشت و اخراجم می‌کنند. مجبورم از تداوی صرف‌نظر کنم.»
تازه‌ترین گزارش سازمان داکتران بی‌مرز نشان می‌دهد که روند اخراج مهاجران از پاکستان، فضای ترس را در میان مهاجران افغانستان ایجاد کرده است. این وضعیت تاثیر مستقیمی بر سلامت مردم گذاشته است.
کارمندان این سازمان در ایالت بلوچستانِ پاکستان، گفتند که مردان افغانستان در این ایالت اکنون آن‌قدر از آزار یا بازداشت می‌ترسند که دیگر حاضر نیستند «زنان خانواده‌ی خود را تا مراکز صحی همراهی کنند.»
بر بنیاد این گزارش، چنین وضعیتی زنان را وادار کرده است که یا برخلاف سنت‌های ریشه‌دار، بدون «محرم» به شفاخانه‌ها بروند یا هم در اغلب موارد، به‌کلی از خدمات ضروری صحی صرف‌نظر کنند.
دولت پاکستان از نوامبر 2023، کارزار گسترده‌ی اخراج مهاجران افغانستان را به‌راه انداخته است. دولت این کشور به‌تازگی اعلام کرد که روند اخراج مهاجران دارای کارت ثبت‌نام (پی‌او‌آر) را که قرار بود در 10 سرطان آغاز شود را متوقف کرده است. اما این اعلام باعث تسکین بسیاری از مهاجران افغانستان نمی‌شود.
پدری دارای دو فرزند به داکتران بی‌مرز گفت: «به‌خاطر ترس از بازداشت، از خانه بیرون نمی‌رویم. خانواده‌ها شب نمی‌خوابند. کودکان ترسیده‌اند.»
ش وی‌بینگ، رییس سازمان داکتران بی‌مرز در پاکستان، گفت: «ما به‌طور عمیق نگران وضعیت کسانی هستیم که تحت تاثیر این سیاست‌های اخراج قرار گرفته‌اند. بسیاری از این خانواده‌ها طی دهه‌ها، جز پاکستان خانه‌ی دیگری نشناخته‌اند. اکنون آن‌ها در ترس دایمی زندگی می‌کنند.
استیفن مک‌کی، مدیر عملیاتی این سازمان در افغانستان و پاکستان گفت: «بسیاری از کسانی که مجبور به بازگشت می‌شوند، معیشت و خانه‌ی خود را از دست می‌دهند و نیازهای درمانی برآورده‌نشده دارند.، از جمله‌ی آن‌ها کسانی‌اند با بیماری‌های مزمن زندگی می‌کنند و به درمان مداوم نیاز دارند.»
به گفته‌ی او نظام سلامت افغانستان به‌شدت کم‌بودجه، کم‌منبع و آسیب‌پذیر است و با کاهش کمک‌های بین‌المللی در تنگنا قرار گرفته است و ورود صدها هزار تن دیگر، فشار بر این نظام را بیشتر خواهد کرد.
