اسحاق دار، وزیر امور خارجه‌ی پاکستان، امروز (پنج‌شنبه)، در یک نشست خبری در اسلام‌آباد گفت که در جریان دیدارهای سه‌جانبه‌ی او و وزرای خارجه‌ی طالبان و چین در بیجینگ توافق شده‌است که پروژه‌ی کوریدور اقتصادی چین–پاکستان (سی‌پک) که بخشی از ابتکار «کمربند و جاده» چین است، به افغانستان نیز گسترش یابد. همچنین، تصمیم گرفته شده‌است که چین با هدف بهبود اتصال منطقه‌ای و تقویت عملکرد بندر گوادر شاهراهی از پشاور تا کابل احداث کند.
او با اشاره به دیدارهای دوجانبه با مقام‌های چینی و همچنین مذاکرات سه‌جانبه با حضور افغانستان، تاکید کرد که این سفر، یک دیدار معمول دیپلوماتیک نبوده، بلکه با اهداف «روشن و فوری» دنبال شده‌است.
دار گفت که چین موافقت کرده‌است بزرگ‌راهی از پشاور تا کابل احداث کند که این اقدام می‌تواند موجب ارتقای عملکرد بندر گوادر شده و پیوندهای منطقه‌ای را تقویت کند.
در بخش دیگری از سخنانش، وزیر خارجه‌ی پاکستان به روابط با هند پرداخت و اعلام کرد که توافق آتش‌بس میان پاکستان و هند همچنان برقرار است و ارتباطات نظامی میان دو کشور از طریق دفاتر رابط نظامی بدون مشکل در حال انجام است.
وی همچنین خاطرنشان کرد که پاکستان با موفقیت در برابر روایت‌سازی‌های هند ایستادگی کرده و در خصوص حادثه‌ی پهلگام، پیشنهاد تحقیقات بین‌المللی را مطرح کرده، اما این پیشنهاد از سوی هند رد شده‌است.
دار مدعی شد که «شفافیت در مواضع پاکستان»، موجب تقویت اعتبار بین‌المللی کشور شده و بسیاری از بازیگران جهانی نیز پس از بررسی حقایق، موضع اسلام‌آباد را تایید کرده‌اند.
او اظهارات اخیر وزیر دفاع هند را «تاسف‌بار و غیرقابل قبول» خواند و تاکید کرد که پاکستان خواهان صلح است، اما هر زمان که حاکمیت ملی‌اش تهدید شود، با تمام توان از آن دفاع خواهد کرد.
در پاسخ به سوالی درباره گفت‌وگوهای احتمالی میان پاکستان و هند، اسحاق دار گفت که محل این گفت‌وگوها تنها با توافق دو طرف تعیین خواهد شد.
پروژه‌ی کوریدور اقتصادی چین–پاکستان (سی‌پک)، به‌عنوان بخشی از ابتکار «کمربند و جاده»، ستون فقرات توسعه‌ی اقتصادی و زیرساختی پاکستان محسوب می‌شود، اما گسترش آن به افغانستان و احداث شاهراه پشاور–کابل، به باور تحلیل‌گران، پرسش‌هایی درباره‌ی پایداری و پیامدهای ژئوپولیتیکی آن مطرح می‌کند. این جاده که به گفته‌ی وزیر خارجه‌ی پاکستان، می‌تواند اتصال منطقه‌ای را تقویت کرده و بندر گوادر را به مرکز بازرگانی کلیدی‌تری تبدیل کند، اما چالش‌های امنیتی در افغانستان و پیچیدگی‌های مدیریت پروژه‌های فرامرزی، موانع جدی پیش روی این طرح هستند. از سویی هم، به گفته‌ی منتقدان، نبود شفافیت در توافقات و احتمال تشدید رقابت‌های منطقه‌ای، به‌ویژه با هند، می‌تواند این پروژه را از یک فرصت اقتصادی به منبعی برای تنش‌های جدید تبدیل کند.
