جمعی از فعالان حقوق بشر و زنان معترض عضو جنبش شنبه‌های ارغوانی در بیانیه‌ای خواستار کمک به قدریه شدند؛ زنی‌که به گفته‌ی این فعالان، «با تهدید جدی سنگسار و مرگ خشونت‌بار» روبه‌رو است.
این فعالان از سازمان‌های بین‌المللی همچون سازمان عفو بین‌الملل، هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) و شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستند تا زمینه‌ی انتقال قدریه را به یکی از کشورهای «امن و حامی حقوق بشر» فراهم کنند.
قدریه به گفته‌ی خودش، به دلیل خشونت‌های خانوادگی از خانه‌ی پدر خود در بغلان، به خانه‌ی خواهرش در کابل پناه برده بود. اما پدر قدریه از او به اتهام «فرار از خانه» به طالبان شکایت کرده بود. طالبان نیز پس از بازداشت قدریه، او را در نهایت در تاریخ ۱۶ حمل، به پدرش سپرد؛ رویدادی‌که به گفته‌ی این فعالان ممکن است او «را با تهدید جدی سنگسار» روبه‌رو کند.
در این بیانیه آمده است: «قدریه نه مجرم است و نه تهدید؛ او زنی است که قربانی خشونت و آزار تدریجی شده و سزاوار حمایت، پناه و زندگی امن است.»
در چنین شرایطی اعضای جبش شنبه‌های ارغوانی علاوه بر بر سازمان‌های حقوق‌بشری، از دولت‌ها، فعالان اجتماعی و آگاهان نیز خواستار دادخواهی و پشتیبانی از قدریه گردیده‌اند.
