در حالی که طالبان محدودیت‌های گسترده‌ای را بر حضور زنان در جامعه اعمال کرده‌است، گروهی از جوانان عضو «انجمن ادبی سوزن طلایی» در چندین شهر، با یک حرکت مدنی، همبستگی خود را با زنان افغانستان نشان دادند.
این کارزار که به مناسبت روز جهانی زن (۸ مارچ) در شهرهای هرات، مزار شریف، پنجشیر و بخش‌هایی از کابل برگزار شد، شامل توزیع کارت‌های تبریکی، دست‌بند، گل‌های سرخ، شیرینی و کتاب به مردم بود.
اعضای انجمن ادبی سوزن طلایی می‌گویند که با این ابتکار، ایستادگی خود را در برابر این سرکوب نشان داده و آن را «مقاومتی در برابر سیاست‌های حذف‌گرایانه‌ی طالبان» می‌دانند.
به گفته‌ی شرکت‌کنندگان، مردم از این فعالیت آن‌ها استقبال کرده و این اقدام را موجب شادی خود دانستند. این شرکت‌کنندگان همچنین داستان‌هایی از برخورد خود را با مردم نقل می‌کنند که در آن «نقش پررنگ احساسات» نمایان است.
یکی از دختران در شهر هرات که مسوولیت این کارزار را همراه با دوستانش بر عهده داشته گفت: «زمانی‌که به‌زنان شیرینی می‌دادیم و دست‌بند برای‌شان می‌بستیم، در ابتدا آن‌ها قبول نمی‌کردند و ترس ازین داشتند که مبادا از سوی طالبان مورد تعقیب قرار گرفته و برای‌شان جنجال‌ساز شود.»
دانشجوی دیگری گفت: «لبخندهای پر از بغضی را بر لبان زنان و دختران دیدیم که از امید و شادی دست کشیده بودند، اما با حرکت ما، دوباره امیدواری را در چهره‌هایشان مشاهده کردیم.»
یکی دیگر از شرکت‌کنندگان این حرکت مدنی افزود: «زمانی که به دست مردی دست‌بند را بستم و برایش کارت را دادم، گلویش بغض کرده بود. به سرم دست گذاشت و روز زن را برای خودم نیز تبریک گفت.»
یک عضو دیگر این ابتکار گفت: «برای یک خانم دست بند دادم، او در حالی‌که اشک می‌ریخت من را در آغوش گرفت و سرم را بوسید.»
«انجمن ادبی سوزن طلایی» ریشه در کارگاهی دارد که در دوره‌ی نخست تسلط طالبان (۱۹۹۶-۲۰۰۱) با نام «کارگاه خیاطی سوزن طلایی» برای آموزش داستان‌نویسی و داستان‌خوانی به دختران شکل گرفت. این کارگاه، که زیر نظر ناصر رهیاب، استاد پیشین زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه هرات و از چهره‌های مطرح ادبی افغانستان اداره می‌شد، در زمان ممنوعیت آموزش دختران توسط طالبان، به فضایی برای مقاومت ادبی تبدیل شد.
با بازگشت طالبان در ۲۰۲۱، حمیرا قادری، نویسنده و استاد دانشگاه، با الهام از تجربه‌ی پیشین، این حرکت را احیا کرد. او نام «سوزن طلایی» را برای پاسداشتِ آن روزهای مقاومت برگزید. امروز، این انجمن به یکی از فعال‌ترین کانون‌های آموزشی و ادبی افغانستان بدل شده‌است.
صنف‌های آموزشی (آنلاین) این انجمن تاکنون یازده دور برگزار گردیده که در مجموع بیش از هزار دانشجو از آن فارغ شده‌اند.
