منابعی آگاه از درون طالبان به تلگراف گفته‌اند که بازداشت پیتر و باربی رینولدز، زوج سال‌مند بریتانیایی در افغانستان، نه به‌دلیل «نقض قوانین محلی یا اصول مذهبی»، بلکه از سوی حقانی‌ها و به‌منظور «افزایش فشار» بر هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان، صورت گرفته است.
این منابع افزوده که دستور این بازداشت از سوی یک فرمانده مرتبط با شبکه‌ی حقانی صادر شده است.
یکی از این منابع به تلگراف گفته‌است: «این بخشی از یک برنامه‌ی گسترده‌تر برای به حاشیه راندن هبت‌الله و معرفی حقانی به‌عنوان رهبر جدید است تا او به‌عنوان فردی که توانایی تعامل با غرب را دارد، معرفی شود، از جمله از طریق آزادسازی احتمالی این زوج.»
پیش از این یک سخنگوی طالبان به تلگراف گفته بود که این زوج «به زودی» آزاد خواهند شد و در حال حاضر از آن‌ها «به خوبی مراقبت می‌شود و داروهای مورد نیازشان تامین شده است.» با این حال، تلگراف خاطرنشان می‌کند که این وعده در میان تنش‌های فزاینده بین جناح‌های طالبان در کابل و قندهار، با تردیدهایی همراه است.
شکاف در طالبان: جنگ قدرت بر سر زنان و سیاست
تلگراف می‌نویسد که بازداشت این زوج در حالی رخ داده که طالبان با یک بحران داخلی روبه‌رو است. تلگراف می‌افزاید که آخندزاده، که از سال ۲۰۱۶ رهبری طالبان را بر عهده دارد، با سیاست‌های سخت‌گیرانه‌اش مانند ممنوعیت تحصیل دختران، کار زنان و حضور آن‌ها در جامعه بدون همراه مرد، خشم برخی از اعضای ارشد را برانگیخته است. تلگراف می‌افزاید که سراج‌الدین حقانی (وزیر داخله)، ملا یعقوب (وزیر دفاع) و شیر محمد عباس ستانکزی (معاون وزیر خارجه) از جمله کسانی هستند که رویکردی معتدل‌تر را ترجیح می‌دهند.
تلگراف در ادامه‌ی گزارش خود می‌نویسد که شبکه‌ی حقانی، که نام آن با «حملات مرگ‌بار» و ارتباط با گروه‌های «هراس‌افگن» خارجی گره خورده‌است، کنترول امور امنیتی داخلی را در دست دارد و از این موقعیت برای به چالش کشیدن آخندزاده استفاده می‌کند. تلگراف به نقل از یک مقام طالبان می‌افزاید: «هر دو طرف برای تضعیف یکدیگر دست به هر کاری می‌زنند. بازداشت خارجی‌ها راهی برای منزوی کردن آخندزاده و نشان دادن ناکارآمدی اوست.»
او افزوده: «حقانی‌ها گردش‌گران خارجی را بازداشت می‌کنند تا آخندزاده و حلقه‌ی نزدیکش را بیشتر منزوی کنند. برایشان فرقی نمی‌کند که یک زوج مسن را بازداشت کنند و یا به هم‌دیگر شلیک کنند.»
او ادامه داد: «او [آخندزاده] حاضر به گوش دادن به مقامات دولتی نیست، بسیاری از آن‌ها از سیاست‌هایش ناامیدند، برخی باور دارند که تنها راه خلاصی از او، عمیق‌تر کردن انزوای بین‌المللی اوست.»
تلگراف افزوده که از زمان بازداشت این زوج، «تماس‌های تلفنی تندی» بین این دو مرکز قدرت رد و بدل شده است.
از سوی دیگر، یک مقام طالبان به این نشریه گفته که از زمان بازداشت آن‌ها، «رفت‌وآمدهای زیادی» نیز بین کابل و قندهار رخ داده است.
او افزوده: «حقانی به عنوان وزیر داخله و مسئول نظارت بر بازداشت و آزادسازی آن‌ها، می‌خواهد خود را به عنوان چهره‌ای قابل اعتمادتر از کسانی که در قندهار هستند نشان دهد.»
تلگراف همچنین اظهارات گلبدین حکمتیار در باره‌ی «ناپایداری شدید وضعیت» در افغانستان را بازتاب داده که گفته: «برخی دستشان روی ماشه است.»
با این حال، تاریخ دقیق این اظهارات که دو روز پیش منتشر شد، مشخص نیست.
خارجی‌ها در خطر: ابزار بازی سیاسی
تلگراف درگزارش خود می‌نویسد که بازداشت رینولدزها نشان‌دهنده‌ی «خطری فزاینده» برای اتباع خارجی در افغانستان است. تلگراف می‌افزاید که با آشکار شدن شکاف‌ها در رهبری طالبان، به نظر می‌رسد خارجی‌ها بیش از پیش به مهره‌هایی در بازی قدرت داخلی این گروه تبدیل شوند.
تلگراف به نقل از یک مقام طالبان گزارش می‌دهد: «همه از حضور این بریتانیایی‌ها خبر داشتند، اما چون تخلفی مرتکب نشده بودند، کسی مزاحم شان نشده بود. آن‌ها نزد مردم محلی احترام زیادی داشتند.»
تلگراف خاطرنشان می‌کند که سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ی آخندزاده نه تنها تلاش طالبان برای جلب رسمیت جهانی و دسترسی به دارایی‌های مسدودشده را پیچیده کرده، بلکه تنش بین تندروها و میانه‌روها را نیز تشدید کرده است.
درخواست خانواده و محدودیت‌های بریتانیا
تلگراف گزارش می‌دهد که سارا انتویستل، دختر این زوج، گفته است که خانواده ابتدا از دخالت دولت بریتانیا خودداری کرد، اما اکنون از لندن خواسته «هر کاری که می‌تواند» برای آزادی والدینش انجام دهد.
بریتانیا پس از سقوط کابل سفارت خود را تعطیل کرده و وزارت خارجه اعلام کرده که توانایی حمایت از اتباعش در افغانستان «به شدت محدود» است و به همه توصیه کرده از سفر به این کشور خودداری کنند.
پیتر و باربی رینولدز که حدود ۱۸ سال در این کشور جنگ‌زده کار کرده‌اند، اوایل این ماه میلادی هنگام بازگشت به خانه‌ی شان در ولایت بامیان در مرکز افغانستان از سوی طالبان بازداشت شدند.
تلگراف تاکید می‌کند که در حالی که طالبان وعده‌ی آزادی زودهنگام این زوج را داده، سرنوشت آن‌ها به نتیجه کشمکش بین کابل و قندهار بستگی دارد. تلگراف این پرسش را مطرح می‌کند که آیا حقانی با آزادسازی آن‌ها چهره‌ای معتدل از خود نشان خواهد داد یا این بازداشت به بحرانی بزرگ‌تر در رهبری طالبان منجر خواهد شد؟ تلگراف نتیجه‌گیری می‌کند که پاسخ این پرسش‌ها نه تنها آینده رینولدزها، بلکه مسیر کلی حاکمیت طالبان را مشخص خواهد کرد.
