واشنگتن پُست در گزارشی تازه مینویسد که توقف ناگهانی کمکهای خارجی ایالات متحده به دلیل فرمان اجرایی دانلد ترمپ، بسیاری از برنامههای آموزشیای را متوقف کرده که به هزاران زن افغانستان اجازه میداد تا آنلاین تحصیل کنند یا بورسیههایی برای تحصیل در خارج از کشور دریافت کنند.
این نشریه از تعلیق برنامههای درسی دانشگاه امریکایی افغانستان، که اکنون از قطر کار میکند، و دانشگاه آسیایی زنان در بنگلادیش، که هردو تحت پوشش این کمکها بودند، همچون نمونههای برجسته یاد کردهاست.
به گفتهی واشنگتن پُست، کمکهای مالی ایالات متحده به ویژه از طریق برنامههای آموزشی آنلاین و بورسیههای تحصیلی، به زنان افغانستان این فرصت را میداد که به تحصیل ادامه دهند و از این طریق به کسب مهارتهای لازم برای تغییر وضعیت خود بپردازند.
یکی از مهمترین این برنامهها، به گفتهی پُست، دانشگاه امریکایی افغانستان بود که در سالهای گذشته بیش از ۷۰۰ زن افغانستان را در برنامههای آنلاین خود ثبتنام کرده بود. اکنون، این دانشگاه تصمیم گرفته است که سمستر بهار ۲۰۲۵ خود را به حالت تعلیق درآورد. این تغییرات موجب ناامیدی و نگرانی شدید در میان زنان افغانستان شده است که آیندهی تحصیلی خود را در خطر میبینند.
این نشریه دانشگاه آسیایی زنان در بنگلادیش را یکی دیگر از برنامههای موفق برای تحصیل زنان افغانستان خوانده و گفته که این دانشگاه از سال ۲۰۲۱، بیش از ۶۰۰ زن افغانستان را برای ادامهی تحصیل پذیرفته و برنامههای ویژهای برای جذب زنان افغانستان طراحی کرده بود، اما اکنون به دلیل توقف کمکهای ایالات متحده، بسیاری از این برنامهها به حالت تعلیق درآمدهاند.
این نشریه گفته که حدود 330 زن و دختر دیگر افغانستان قرار بود به زودی وارد بنگلادیش شده و تحصیل خود را در این دانشگاه آغاز کنند.
ماه گذشته، در هفتههای پایانی دولت بایدن، دانشگاه آسیایی زنان به دلیل تلاشهایش در زمینهی فراهمکردن امکان تحصیل برای زنان افغانستان در وزارت امور خارجهی امریکا مورد تقدیر قرار گرفته بود.
کمال احمد، رئیس این دانشگاه به پُست گفته: «تعجبآور بود که 10 روز بعد از آن، اطلاعیهای دریافت کردیم که تمامی حمایتهای دولتی امریکا برای برنامهی محصلان افغانستان به مدت سه ماه تعلیق شده است.
او افزوده که در گذشته، حمایت از دانشگاه او فراتر از مرزهای سیاسی رفته بود، حتی لورا بوش، بانوی نخست پیشین، هنوز در هیات مشاوران دانشگاه حضور دارد.
احمد اکنون در تلاش است که از دیگر حامیان مالی، از جمله آلمان و کانادا، بخواهد که حمایتهای خود را افزایش دهند. «اما به نظر میرسد که هیچکس منابع اضافی برای پر کردن خلای ایجاد شده توسط امریکاییها ندارد. او گفت: «چرا که امریکاییها تقریباً 20 درصد از هزینههای عملیاتی دانشگاه را تامین میکردند.»
یک دانشجوی ۱۹ ساله به واشنگتن پُست، در حالی که به روزهای تاریک قبل از سقوط دولت افغانستان و بسته شدن مکاتب اشاره میکند، میگوید: «تاریخ دوباره در حال تکرار است. حالا رئیسجمهور ترمپ همان کار را کرده است.»
وی افزود: «من خیلی خوشحال بودم که در یک دوره آنلاین رشتهی علوم کامپیوتر از دانشگاه امریکایی افغانستان ثبتنام کرده بودم، اما روز بعد صنفها لغو شدند. با این اقدام جدید، ما در برابر درهای بسته دیگری قرار گرفتیم، ما خیلی خستهایم.»
پُست نوشتهاست که این وضعیت برای زنان افغانستان حس «رها شدگی» را به وجود آورده است زیرا بسیاری از آنها احساس میکنند امریکا وعدههای خود را نادیده گرفته است.
از سوی دیگر، گزارش واشنگتن پُست افزوده که در کنار مشکلات آموزش آنلاین، هزاران زن افغانستان که قصد داشتند برای ادامهی تحصیل به کشورهای دیگر بروند، اکنون با مشکلات زیادی روبرو هستند.
به گفتهی این نشریه، فرمان اجرایی ترمپ که به وزارت امور خارجهی ایالات متحده دستور میدهد کشورهایی با «کمبود اطلاعات لازم برای بررسی ویزاها» را شناسایی کند، ممکن است مانع از پذیرش زنان افغانستان در دانشگاههای خارجی شود.
پُست افزوده که زنان افغانستان که برای تحصیل در ایالات متحده و کشورهای دیگر بورسیه گرفته بودند، اکنون با «بیاطمینانی و ترس» از رد ویزا روبرو هستند. برخی از آنها به دلیل وضعیت ناپایدار سیاسی و اقتصادی در پاکستان، جایی که در حال حاضر پناهجو هستند، ممکن است با خطر اخراج مواجه شوند.
سخنگوی کاخ سفید، آنا کلی در پاسخ به پرسشهای پُست درباره توقف کمکهای آموزشی گفتهاست: «زنان افغانستان به دلیل خروج فاجعهبار نیروهای امریکا از افغانستان و تسلط طالبان بر دولت این کشور و اعمال قوانین شریعت، در رنج و عذاب هستند.»
در این گزارش، توقف کمکهای خارجی ایالات متحده به افغانستان، به ویژه در زمینهی آموزش زنان، «تهدیدی جدی» برای آیندهی تحصیلی و اجتماعی زنان افغانستان خوانده شدهاست.
با وجود تاکیدات جهانی بر ضرورت بازگشایی مدارس و دانشگاهها برای دختران و زنان در افغانستان، طالبان تاکنون در این زمینه تغییر موضع نداده و هیچ اقدامی در راستای این خواستههای جهانی انجام نداده است.