در نوشته‌ای تازه که امروز در نشریه‌ی جاپان‌تایمز نشر شده، آمده‌است که ترمپ باید به شکست مذاکرات صلح با طالبان در سال ۲۰۲۱ اذعان کند و همچنین نقش کشورهای منطقه، به‌ویژه پاکستان، در تقویت این گروه را به رسمیت بشناسد.
در این نوشته افزوده شده که هرچند دولت ترمپ کمک‌های مالی به طالبان را متوقف کرده و خواستار بازگرداندن جنگ‌افزارهای امریکایی شده، اما این اقدام‌ها به تنهایی کافی نیست و صرفاً در صورت همراهی با «حملات هوایی» برای نابودی این جنگ‌افزارها، مسیر برای «مبارزه‌ی مردم» علیه این گروه هموار خواهد شد.
ناکامی‌های گذشته و دخالت‌های منطقه‌ای
بر بنیاد این نوشته، از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۲۱، دولت‌های پیشین افغانستان به رهبری حامد کرزی و اشرف غنی تلاش کردند تا آزادی‌های مدنی، آزادی بیان و پاسخگویی دولت را در کشور نهادینه کنند. اما کشورهای همسایه مانند ایران، پاکستان، چین و روسیه که نگران سرایت این مدل حکمرانی به سرزمین‌های خود بودند، سعی کردند از طریق حمایت از طالبان، «دولت دموکراتیک افغانستان» را تضعیف کنند.
در نوشته آمده که، ایالات متحده در دوران گذشته از برخی اقدامات تخریبی این کشورها چشم‌پوشی کرد، از جمله «مداخله‌ی سپاه پاسداران ایران» در افغانستان و تجهیز طالبان توسط کشورهای منطقه. این کشورها با استفاده از «دیپلماسی مخرب»، سیاستمداران افغانستان را دچار تفرقه کردند و زمینه‌ی فروپاشی دولت کابل را فراهم ساختند.
امید به تغییر سیاست‌های امریکا در دوره‌ی جدید ترامپ
در نوشته افزوده شده که، در دور نخست ریاست جمهوری ترمپ، دولت او سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای علیه پاکستان اتخاذ کرد و اعلام داشت که نیروهای امریکایی تا زمانی که لازم باشد در افغانستان خواهند ماند. اما در ادامه، ترمپ «فریب» عمران خان، نخست‌وزیر وقت پاکستان و فیض حمید، رئیس پیشین سازمان اطلاعاتی این کشور را خورد و مذاکرات صلح با طالبان را پذیرفت. این اقدام بر بنیاد این نوشته، «ضربه‌ی بزرگی» به دولت افغانستان وارد کرد و راه را برای سقوط آن هموار ساخت.
در نوشته آمده که، با بازگشت ترمپ، مردم افغانستان امیدوارند که امریکا «سیاست‌های محکم‌تری» علیه طالبان اتخاذ کند.
ضرورت برخورد سخت‌تر با طالبان
طبق این تحلیل، دولت جدید امریکا می‌تواند گام‌های بیشتری برای اعمال فشار بر طالبان بردارد. یکی از اقدامات کلیدی که باید در اولویت قرار گیرد، معرفی دوباره‌ی طالبان به عنوان یک سازمان «هراس‌افگن» است، اقدامی که توسط نانسی میس، نماینده‌ی کانگرس امریکا، پیشنهاد شده است. همچنین اعلام جایزه برای بازداشت رهبران طالبان، حمایت از دادگاه بین‌المللی کیفری برای پیگیری جنایات جنگی این گروه و اجرای عملیات ویژه برای آزادی گروگان‌های امریکایی در افغانستان از دیگر اقداماتی اند که بر بنیاد این نوشته، می‌توانند نفوذ طالبان را کاهش دهند.
آزادی افغانستان و سرنوشت زنان؛ آزمونی برای ترمپ
یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های مطرح‌شده در این نوشته، سرنوشت ۲۰ میلیون زن و دختر افغانستان است که تحت حاکمیت طالبان از «ابتدایی‌ترین» حقوق خود «محروم» شده‌اند. در این نوشته آمده است که ترمپ باید این موضوع را به‌عنوان یک «مسئله‌ی کلیدی» در سیاست خارجی خود لحاظ کند، چرا که آزادی زنان افغانستان نه تنها برای حقوق بشر، بلکه برای صلح و امنیت جهانی نیز اهمیت دارد.
در این نوشته تاکید شده که ترمپ باید این فرصت را غنیمت شمرده و «سیاستی قاطع» علیه طالبان اتخاذ کند. در غیر این صورت، نه‌تنها افغانستان، بلکه منافع راهبردی ایالات متحده نیز در این منطقه به خطر خواهد افتاد.
