شصت و یکمین کنفرانس امنیتی مونیخ در حالی آغاز میشود که مسائل امنیتی جهانی، از جنگ اوکراین گرفته تا تنشهای خاورمیانه، در صدر مباحث این نشست قرار دارند. در این میان، افغانستان نیز در یکی از «نشستهای ویژه»، که در مقایسه با دیگر بخشهای این کنفرانس از اولویت کمتری برخوردار است، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. فوزیه کوفی، عضو پیشین مجلس نمایندگان افغانستان، بهعنوان تنها سیاستمدار افغانستان حاضر در این کنفرانس، در این «نشست ویژه» سخنرانی خواهد کرد.
این نشست که تحت عنوان «تمرکز بر افغانستان» در روز دوم این کنفرانس (۱۵ فبروی) از ساعت ۳:۳۰ تا ۴:۱۵ بعدازظهر به وقت مونیخ (۷:۰۰ تا ۷:۴۵ شب به وقت افغانستان) برگزار خواهد شد، به بررسی وضعیت امنیتی، سیاسی و انسانی افغانستان خواهد پرداخت. سخنرانان این نشست در کنار فوزیه کوفی؛ حنا ربانی کهر، رئیس کمیتهی روابط خارجی حزب مردم پاکستان و وزیر خارجهی پیشین این کشور و جیسون کرو، عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده و کمیتهی نیروهای مسلح هستند. مدیریت این نشست را کاترین ایگندورف، خبرنگار ویژهی بینالمللی شبکهی «زیدیاف» آلمان بر عهده خواهد داشت.
در کنفرانسهای امنیتی مونیخ در سالهای پیش از حاکمیت دوبارهی طالبان بر افغانستان، شماری از مقامهای برجستهی کشور اشتراک و درباره مسائل مختلف امنیتی و سیاسی سخنرانی میکردند. حامد کرزی، رئیسجمهوری پیشین، چندین بار در این کنفرانس شرکت کرد و در خصوص همکاریهای بینالمللی با افغانستان و مبارزه با هراسافگنی سخنرانی کرد. پس از او، محمد اشرف غنی، رئیسجمهوری فراری افغانستان و عبدالله عبدالله، رئیس پیشین شورای عالی مصالحه ملی نیز در چندین دور این کنفرانس شرکت داشتند و موضوعات امنیتی و صلح در افغانستان را مطرح کردند. همچنین، وزرای خارجهای چون زلمی رسول، صلاحالدین ربانی و محمد حنیف اتمر نیز در این نشستها حضور داشتند و به بحثهای پیرامون سیاست خارجی افغانستان و تحولات منطقهای پرداختهاند.
با حاکمیت دوبارهی گروه طالبان بر افغانستان اما هیچ مقام رسمی از افغانستان در این کنفرانس نمایندگی نمیکند و صرفا برخی از نمایندگان جامعهی مدنی افغانستان در حاشیهی این نشستها شرکت کرده و در مباحث مربوط به حقوق بشر و مسائل اجتماعی حضور داشتهاند. از جمله در نشست دو سال پیش محبوبه سراج، فعال حقوق زنان و حسنا جلیل، معین پیشین وزارت امور داخلهی افغانستان در این کنفرانس دعوت شدند.
کنفرانس امنیتی مونیخ از سال ۱۹۶۳ تاکنون یکی از مهمترین بسترهای گفتوگو پیرامون سیاست خارجی و امنیت بینالمللی بوده است. با این حال، انتظار نمیرود که بحثهای مطرحشده دربارهی افغانستان در این نشست «عمدتاً گفتوگوهای غیر رسمی»، بر سیاستگذاریهای جهانی در مورد این کشور تاثیرگذار بگذارند، بهویژه در شرایطی که طالبان همچنان در انزوای بینالمللی به سر میبرد و بحرانهای دیگر، توجه قدرتهای جهانی را به خود معطوف کردهاند.