دولت پاکستان دستور دادهاست که دهها هزار پناهجوی افغانستان که در اسلامآباد و راولپندی اقامت دارند، تا ۳۱ مارچ این مناطق را ترک کنند و به بخشهای دیگر پاکستان بروند. هدف از این اقدام، اعمال فشار بر کشورهای غربی، بهویژه ایالات متحده، برای پذیرش سریعتر این پناهجویان عنوان شده است.
دولت پاکستان همچنین اعلام کرده که پناهجویانی که نتوانند کشوری برای اسکان پیدا کنند، به افغانستان تحت حاکمیت طالبان بازگردانده خواهند شد، هرچند مشخص نیست که این اخراجها پس از مهلت تعیینشده با چه شتابی صورت خواهند گرفت اما این تصمیم به نگرانیهای شدیدی در میان پناهجویان افغانستان دامن زده است، بهویژه در میان ۱۵ هزار تنی که در انتظار اسکان مجدد در ایالات متحده هستند.
اخیراً کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و سازمان بینالمللی مهاجرت (آیاوام) در بیانیهای مشترک هشدار دادهاند که بسیاری از پناهجویانی که با خطر اخراج روبهرو هستند، هویژه اقلیتهای مذهبی و قومی، زنان و دختران، روزنامهنگاران، فعالان حقوق بشر و هنرمندان، ممکن است در افغانستان تحت حاکمیت طالبان مورد آزار و تعقیب قرار گیرند. این سازمانها از پاکستان خواستهاند که در اجرای هرگونه سیاست انتقالی، استانداردهای حقوق بشری را رعایت کند.
اخیراً نیویارکتایمز در گزارشی به نقل از سارا احمدی، دانشجوی سابق رشتهی روزنامهنگاری در دانشگاه کابل، نوشتهاست که خانواده او از زمان تعلیق پذیرش پناهجویان توسط دولت ترمپ، از اخراج به افغانستان وحشت دارند. احمدی گفتهاست: «این ترس اکنون در حال تبدیل شدن به واقعیت است.»
طبق گزارش نیویارکتایمز، خانوادهی او که شش نفر هستند، در نوامبر ۲۰۲۱ به اسلامآباد آمدند به امید آنکه روزی بتوانند در ایالات متحده مستقر شوند. مادر او در کابل برای یک سازمان غیردولتی آمریکایی به نام «کودکان در بحران» کار میکرد.
نیویارکتایمز همچنان مینویسد که دولت پاکستان مدعی است تاکنون حدود ۸۰ هزار پناهجوی افغانستان این کشور را به مقصد کشورهای دیگر ترک کردهاند، اما هنوز ۴۰ هزار تن که درخواست اسکان مجدد دادهاند، در پاکستان حضور دارند. در میان این افراد، ۱۵ هزار نفر منتظر تایید پذیرش از سوی برنامه اسکان پناهندگان امریکا بودند که حالا با تعلیق این برنامه، آیندهی آنها در هالهای از ابهام قرار گرفته است.
این گزارش همچنین به افزایش بازداشت پناهجویان افغانستان از اول جنوری اشاره میکند. به گفته نیویارکتایمز، تاکنون بیش از ۸۰۰ پناهجوی افغانستان، از جمله کودکان، از اسلامآباد و راولپندی اخراج شدهاند.
سارا احمدی در گفتوگو با نیویارکتایمز همچنان از تجربهی تلخ خانوادهاش در اسلامآباد گفته و افزودهاست که آنها سالها با مشکلاتی مانند هزینههای بالای مسکن و آزارهای پولیس مواجه بودهاند. او همچنین اظهار داشتهاست که یک شب در ماه دسامبر، ماموران پلیس نیمهشب به خانهی شان یورش برده و آنها با خشونت رفتار کردند.
او گفته است: «ما دو دهه در افغانستان زندگی ساختیم، اما یکشبه همه چیزمان را از دست دادیم و مجبور به فرار شدیم. تمام این سختیها را در اسلامآباد تحمل کردیم به امید آنکه به امریکا برسیم و زندگی جدیدی را آغاز کنیم. اما حالا به نظر میرسد که امریکا ما را رها کرده است.»
این گزارش در حالی نشر میشود که پناهجویان افغانستان در پاکستان در وضعیت «بحرانی و نامطمئنی» قرار دارند و تصمیم دولت پاکستان مبنی بر اخراج گستردهی این پناهجویان، هزاران مهاجر افغانستان با خطر بازگشت اجباری به افغانستان تحت حاکمیت طالبان روبهرو ساختهاست. همزمان، روند کند پذیرش پناهجویان از سوی کشورهای غربی و تعلیق برنامههای مهاجرتی ایالات متحده از سوی رئیسجمهوری جدید این کشور، بر ناامیدی این افراد افزوده است. بازداشتها، فشارهای اقتصادی و نبود حمایتهای جهانی، شرایط زندگی این پناهجویان را هر روز دشوارتر میکند.