تا به حال در مورد زیباترین و جذاب‌ترین سیاره شنیده اید؟ آیا می‌دانید چرا سیاره زحل را «خدای زمان» می‌نامند؟ سیاره‌ی زحل که به‌خاطر داشتن حلقه‌های بزرگ زیبا دورش مشهور است، ششمین سیاره و دومین سیاره‌ی بزرگ پس از مشتری در منظومه‌ی شمسی است. این‌بار در این سفر آسمانی، شما را می‌بریم به معرفی یکی‌دگر از سیاره‌ها تا در مورد ویژگی‌ها و عجایب این سیاره‌ی زیبا بیشتر بدانید.
زحل زیباترین سیاره
سیاره‌ی زحل یا کیوان که به‌نام مستعار «سیاره‌ی حقله‌دار» نیز شناخته می‌شود، با داشتن حلقه‌های سیاره‌یی در دورش، زیباترین و جذاب‌ترین مناظره در منظومه‌ی شمسی بوده و سیستم خیره‌کننده‌ی را بوجود آورده است. این ستاره‌ی زیبا ششمین و دومین سیاره‌ی بزرگ پس‌از مشتری است و می‌توان آن‌را با چشم غیر مسلح دید.
اسم «خدای زمان» را به کیوان داده‌اند
ستاره‌ی کیوان به‌دلیل این که در میان دگر ستارگان به کندی حرکت می‌کند، دانشمندان اسم «خدای زمان» را به آن داده اند و نماد آن، یک داس را نشان می‌دهد که خدای زمان حمل کرده است. این ستاره در زبان لاتین به‌نام «ساترن» به معنی خدای کشت و زرع نیز آمده است.
کیوان در میان دگر سیارات منظومه‌ی شمسی از نظر کوتاهی روز دارای رتبه دوم است و یک روز آن نزدیک به ۱۱ ساعت طول می¬کشد و نکته جالب¬تر آن‌که این سیاره در حدود ۳۰ سال زمینی طول می¬کشد تا یک دور، دور خورشید بچرخد یعنی ۳۰ سال زمینی برابر است با یک سال این سیاره‌ی زیبا.
گالیله نخستین کسی بود که زحل را دید
سیاره‌ی کیوان حلقه‌دار در دوره‌های گذشته نیز توسط فرهنگ‌های جهان مشاهده شده است و به‌طور دقیق نمی‌توان، نخسیتن کشف این ستاره را تصدیق کرد؛ ولی مشاهده‌ی این سیاره‌ی حلقه‌دار توسط تلسکوپ برای نخستین‌بار در سال ۱۶۱۰ میلادی توسط گالیله انجام شد. گالیله نتوانست که حلقه‌های او را رصد کند و فکر می‌کرد که این سیاره توسط دو قمر احاطه شده است. کریستیان هویگنس پس از دو سال مطالعه توانست رمز و رازهای جدید این ستاره را کشف کند. وی گفت که در حقیقت قمرهای مشاهده شده توسط گالیله، یک سیستم حلقه‌ای در اطراف زحل است.
زحل سطح واقعی ندارد و بیشتر متشکل از گازات است
زحل همانند دگر سیاره‌ها در حدود ۴.۵ میلیون سال قبل شکل گرفته و سطح واقعی ندارد. هیلیوم و هایدروجن گازات هستند که این سیاره را تشکیل داده است. هسته‌ی آن که به هسته‌ی مشتری شباهت دارد، در قسمت مرکز متراکم بوده و فلزاتی مثل آهن و نیکل وجود دارند که در اثر فشار و گرما جامد شده اند.
زحل «پادشاه قمرها» است
سیاره‌ی زحل از نگاه داشتن قمر «پادشاه قمرها» در میان دگر سیاره‌ها در منظومه‌ی شمسی است. این سیاره دارای ۸۲ قمر می‌باشد که از این تعداد، ۵۳ قمر تایید شده و ۲۹ قمر موقت هستند یعنی نیاز به رصد بیشتر توسط دانشمندان دارد. براساس پژوهش دانشمندان مدارهای این قمرها هیچ‌کدام در حلقه‌های این سیاره وجود ندارند.
تیتان، هایپریون، انسلادوس، تتیس، دیان، رئا و یاپتوس هفت قمر بزرگ و اصلی سیاره‌ی کیوان است و قمر تیتان از نظر اندازه بزرگ‌تر از سیاره‌ی عطارد است.
حلقه‌های زحل
قمرهای زحل نقش مهمی در سیستم حلقه‌ای این سیاره دارند. سیستم حلقه‌ای زحل بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین سیستم در منظومه‌ی شمسی است. این حلقه‌ها از بقایای یخ و سنگ، ستاره‌های دنباله‌دار، سیارک‌ها و قمرها بوجود آمده‌اند. این ذرات از اندازه کوچک به اندازه گرد و غبار تا اجسام بزرگی به اندازه‌ی خانه‌ها یا حتی کوه‌ها تشکیل شده‌اند.
این حلقه‌ها که به هفت گروه تقسیم می‌شوند به اساس الفبای انگلیس نام‌گذاری شده است.
آیا زندگی در زحل ممکن است؟
همان‌طور که یادآور شدیم این سیاره‌ی زیبا فاقد سطح واقعی بوده و توسط گازات و مایعات تشکیل شده است، زندگی کردن در آن ممکن نیست؛ ولی دانشمندان می‌گویند که قمرهای تیتان و انسلادوس دارای اقیانوس‌های داخلی هستند که می‌توانند در آینده قابل زیست باشند.
این سفر کوتاه ما این‌جا به پایان می‌رسد، امیدواریم مشخصات این سیاره‌ی زیبا و جذاب برای‌تان آموزنده و جالب بوده باشد؛ تا سفر آسمانی بعدی و دوری از دغدغه‌های زمینی به قصد شناختن آسمان روشن بدرود.
